Wypełnij formularz kwalifikacji

W naszym artykule przyjrzymy się bliżej kwestii, czym dokładnie jest medyczna marihuana, jakie dolegliwości może łagodzić oraz w jaki sposób jest podawana pacjentom, aby zmaksymalizować jej terapeutyczny potencjał.

Czym jest medyczna marihuana?

Marihuana medyczna, zwana również leczniczą, to surowiec farmaceutyczny wykorzystywany w leczeniu wielu schorzeń. Znajdują się w niej dwie główne substancje czynne – THC i CBD (tetrahydrokannabinol oraz kannabidiol). THC ma działanie psychoaktywne, podczas gdy CBD nie wykazuje takiego efektu. Stężenie tych substancji w marihuanie medycznej jest kontrolowane na każdym etapie produkcji, co zapewnia bezpieczeństwo i odpowiednie działanie terapeutyczne dla pacjentów.

Według potwierdzonych badań kannabinoidy znajdujące się w medycznej marihuanie (THC i CBD) regulują układ endokannabinoidowy. Odgrywa on kluczową rolę w organizmie człowieka – odpowiada za utrzymanie homeostazy oraz regulację wielu procesów fizjologicznych. W Polsce medyczna marihuana jest legalna od 2017 roku – oznacza to, że każdy lekarz (z wyjątkiem lekarzy weterynarii) może przepisać pacjentowi receptę na preparat z medyczną marihuaną, jeśli uzna, że jej zastosowanie będzie zasadne. To sposób na łagodzenie objawów i poprawę jakości życia osób cierpiących na chroniczne bóle, stany zapalne, a także na wspieranie leczenia wielu innych dolegliwości.

Główne składniki medycznej marihuany

Wyróżniamy kilka odmian medycznej marihuany. Przede wszystkim korzysta się z konopi siewnych (Cannabis sativa sativa L.), indyjskich (Cannabis sativa indica L.), a także hybryd, które są wynikiem krzyżowania obu gatunków. Susz wykorzystywany do celów medycznych może mieć różną zawartość substancji aktywnych. Wiele zależy od tego, z jaką chorobą zgłasza się pacjent.

Przeczytaj więcej  CBG (kannabigerol) – co to jest? Właściwości i działanie

Warto jednak wiedzieć, co znajduje się w składzie tego środka medycznego:

  • THC – wykazuje działanie psychostymulujące i może regulować pracę układu immunologiczne, oprócz tego ma działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, a także pobudzające;
  • CBD – również ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, a poza tym może zmniejszać niektóre efekty uboczne, które powstają w wyniku działania THC;
  • CBG – które działa przeciwzapalnie;
  • THCV – ma zastosowanie między innymi przy leczeniu padaczki czy choroby Parkinsona;
  • terpeny, alkaloidy, flawonoidy.

Medyczna marihuana – na co można ją stosować? Schorzenia i dolegliwości

Medyczna marihuana skutecznie łagodzi przewlekły ból zarówno o charakterze neuropatycznym, jak i wynikającym z migren czy fibromialgii. Pacjenci zmagający się z chorobami neurologicznymi takimi jak stwardnienie rozsiane, padaczka, choroba Parkinsona czy Alzheimer, znajdują w niej pomoc, podobnie jak osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne, w tym reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczycę.

Marihuana medyczna przynosi ulgę w zaburzeniach układu pokarmowego takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego, a także w dolegliwościach ginekologicznych, w tym endometriozie czy bolesnych miesiączkach. Wspiera również osoby zmagające się z zaburzeniami snu, autyzmem czy zespołem Tourette’a. Ważne jest, aby decyzja o włączeniu medycznej marihuany do terapii była poprzedzona konsultacją z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyka jej stosowania w indywidualnym przypadku pacjenta.



Wypełnij formularz kwalifikacji

Leczenie medyczną marihuaną – jak przebiega?

Leczenie konopiami jest procesem zindywidualizowanym. Każdy pacjent ma inne potrzeby i wymaga innego podejścia. Po zdiagnozowaniu lekarz określa dawkę leczniczej marihuany i sposób jej podawania. Najważniejsze jest monitorowanie skutków terapii i dostosowywanie dawki marihuany do reakcji organizmu. Pacjent, o ile stosuje się do zaleceń lekarza, powinien zauważyć poprawę stanu zdrowia.

Warto pamiętać, że terapia konopiami medycznymi ma na celu łagodzenie objawów, a nie leczenie przyczyny choroby. Przestrzeganie zaleceń specjalisty pozwala pacjentowi doświadczyć poprawy jakości życia. Substancje czynne oddziałują na receptory w mózgu, a dzięki temu zmniejszają się objawy takie jak ból, nudności czy bezsenność. Wszystko to ma pozytywny wpływ na ogólne samopoczucie pacjenta.

Przeczytaj więcej  Jakie są konsekwencje wykrycia marihuany we krwi?

Jak zrealizować receptę na medyczną marihuanę?

Aby zrealizować receptę na medyczną marihuanę, pacjent powinien najpierw udać się do apteki posiadającej uprawnienia do dystrybucji tego typu produktów. Warto wcześniej zadzwonić i upewnić się, że dana apteka ma w asortymencie potrzebny preparat. Po przedstawieniu recepty wydanej przez lekarza specjalizującego się w leczeniu medyczną marihuaną farmaceuta przygotuje zamówienie. Jest to proces ściśle regulowany, mający na celu zapewnienie bezpieczeństwa i zgodności z przepisami prawa.

Pacjent otrzymuje w aptece nie tylko sam lek, ale także szczegółowe informacje na temat sposobu dawkowania, potencjalnych skutków ubocznych oraz zaleceń dotyczących przechowywania produktu. Ważne jest, aby pacjent uważnie zapoznał się z tymi wskazówkami i stosował się do nich, aby terapia medyczną marihuaną była jak najbardziej efektywna.

W jaki sposób przyjmować preparaty z medyczną marihuaną?

Przyjmowanie medycznej marihuany dostosowane jest do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz formy preparatu. Najczęściej stosowaną metodą jest waporyzacja, polegająca na inhalacji pary z podgrzanego suszu konopnego. Metoda ta umożliwia szybkie przyswajanie substancji aktywnych przez organizm i pozwala na łatwe kontrolowanie dawki, co jest kluczowe dla efektywności terapii. Oprócz suszu konopie lecznicze dostępne są również w formie olejków i kapsułek, które oferują alternatywny sposób stosowania, szczególnie dla osób preferujących inne metody niż inhalacja.

Olejki można aplikować bezpośrednio pod język lub dodawać do pożywienia, natomiast kapsułki są przeznaczone do połykania, co może być wygodniejsze w codziennym użyciu. Sposób podania preparatu ma bezpośredni wpływ na szybkość działania – waporyzacja przynosi efekty niemal natychmiast, podczas gdy przyjmowanie konopi w postaci olejków czy kapsułek może wymagać nieco więcej czasu, aby substancje aktywne zostały wchłonięte przez organizm. Ważne jest, aby każda forma terapii była konsultowana z lekarzem, który pomoże wybrać najodpowiedniejszą metodę stosowania medycznej marihuany.

Przeczytaj więcej  Maść konopna z CBD – właściwości dla zdrowia i urody


Wypełnij formularz kwalifikacji

Czym medyczna marihuana różni się od rekreacyjnej?

Różnice między marihuaną medyczną a jej rekreacyjnym odpowiednikiem są znaczące i nie powinny być ignorowane. Chociaż oba produkty pochodzą z tej samej rośliny, ich przeznaczenie diametralnie się różni. Najważniejszą różnicą jest metoda produkcji – marihuana medyczna jest produkowana w środowiskach ściśle kontrolowanych, co zapewnia jej wysoką jakość i bezpieczeństwo stosowania. Producenci marihuany medycznej muszą przestrzegać rygorystycznych standardów i regulacji, co obejmuje kontrolę składu każdej partii, aby upewnić się, że zawiera dokładnie określone ilości kannabinoidów. Dzięki temu pacjenci otrzymują produkt o stałych i przewidywalnych właściwościach, co jest niezbędne dla skuteczności terapii.

Marihuana rekreacyjna jest natomiast produkowana bez ścisłych regulacji, co oznacza, że jej użytkownicy mogą być narażeni na produkty zawierające szkodliwe substancje lub mające niezgodny z deklarowanym poziom THC i CBD, a to może prowadzić do nieoczekiwanych reakcji i skutków zdrowotnych. W Polsce marihuana rekreacyjna jest nielegalna. 

Czy od marihuany leczniczej można się uzależnić?

Jednym z obaw pacjentów jest potencjalne ryzyko uzależnienia od medycznej marihuany. Ważne jest jednak zrozumienie, że marihuana lecznicza nie jest przeznaczona do celów rekreacyjnych! Stosuje się ją wyłącznie na receptę i pod ścisłym nadzorem lekarza.

W przeciwieństwie do marihuany używanej rekreacyjnie medyczna marihuana ma kontrolowane stężenie THC. Oznacza to, że ryzyko uzależnienia jest znacznie mniejsze, choć nie znikome. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Kontynuacja
leczenia